Band- en teamwerk

In plaats van ieder voor zichzelf te bellen naar Caroline werden de vrouwen uitgenodigd om in het café van de Unie der Zorgelozen samen mondmaskers te maken. Stof werd gratis geleverd door een medewerker van een ziekenhuis. Verschillende tweedehands stilstaande naaimachines werden verzameld en van stof ontdaan en in het café geïnstalleerd.
De ene madam knipte het patroon, een andere madam stak er de speldjes en de rekkertjes erin. Band- en teamwerk noemen ze dit. Op veilige afstand, op tijd en stond ‘pollekes’ wassen en uiteraard… een mondmasker dragen als we te dicht bij elkaar moesten staan.

Samen staan we sterk

Een gezellige ambiance. Natuurlijk gaat het eerste uur over Corona maar al plots passeren de alledaagse dingen van het leven de revue! Dit alles met een koffie en een voorverpakt koekje. Toen ik plots algemeen gelach hoorde, wist ik dat het goed was. De namiddag vliegt voorbij.

Doch een mens kan niet zomaar maskers naaien om te naaien. Naar aanleiding van een gesprek met het Rode Kruis Menen die voor hun mensen nog steeds ‘zaten’ te wachten op hun mondmaskers, hebben de dames de taak op zich genomen om die mensen te voorzien van mondmaskers. Ook de bezoekers van de voedselbedeling hadden er nodig. Dan nog voor de Zorgelozen van de Unie en voor een schooltje in de Drie Hofsteden. Aantal: 250. Moet lukken.

Twee maal per week gedurende een maand waren de dames op post. De dames bloeiden open. Men voelt zich nuttig! En samen iets doen en lachen maakt dat het virus minder bedreigend wordt.

Hoe meer zielen hoe meer vreugd

Intussen komt een buurtbewoonster Aisha, een moslima, de troepen vervoegen. In het begin is de sfeer wat gespannen. Kunnen we nu nog wel gewoon West-Vlaams praten, onder mekaar. Wat gaat dat geven? Even een rookpauze en Aisha gaat mee. Een opgetrokken wenkbrauw. ‘Gij hebt toch een hoofddoek aan? Moslims mogen toch niet roken?’, vraagt een van de dames.

‘Ja maar, ik drink geen alcohol, maar niet mogen roken, ge moet ook niet overdrijven, hé…’
Algemeen gelach! Het ijs is gebroken. Verhalen worden verteld. Recepten worden uitgedeeld. Nee, het voorverpakte Corona proof koekje bij de koffie wordt niet meer gegeten. Aisha komt toe met een zelfgebakken pizza. Om na een uurtje de zelfgebakken taart van Nora te proeven.
De week erop volgen de zelfgebakken taarten elkaar op. Corona kilo’s? Aan den lijve heb ik ondervonden vanwaar ze kwamen!