Champagne

“Wat leuk dat jullie er zijn!” zegt ze uiteindelijk, “maar... wat is er aan de hand?” Geen reactie. Ze gebaart naar de tafel. Haar collega Jelijn opent een champagnefles. Meegebrachte hapjes komen tevoorschijn. Haar vriendin komt niet meer, vertellen de bezoekers.

Even genieten

Eva’s vader is ernstig ziek. Al een aantal weken is Eva vaak in het ziekenhuis te vinden of bij haar moeder om die te ondersteunen. Tussendoor werkt ze, zoals altijd, keihard door bij Discus en staat ze voor alle klanten klaar. “Je hebt tegenslag gehad,” zegt haar teamgenoot Valerie, “daarom hebben we iets voor je meegenomen.” Eva haalt het papier van het enorme pak dat op tafel staat. Het is een houten huis, met foto’s van vrolijke collega’s en vierentwintig vakjes met kleine luikjes ervoor: een adventkalender. In elke hokje ligt een briefje met een opbeurende tekst en een chocolaatje. De avond verloopt in een andere dimensie. Even geen ziekenhuisbezoeken of werk. Ze eten en drinken en laten wensballonnen op voor de deur. De ballonnen en de champagne geven het idee dat het een soort oud en nieuw feestje is, maar op andere momenten is het ook best wel emotioneel voor Eva. Iedereen is daar speciaal voor haar.

Elke dag een briefje

In de weken daarna opent Eva elke dag een vakje van de kalender. Met een glimlach leest ze één van de briefjes, als een
shotje doping tussen de ziekenhuisbezoeken door.