De luchtkoker van de snelweg

Daarom gaat ze met André als gids op onderzoek uit in Amsterdam. Ze lopen langs het centraal station, de beurs van Berlage en een aantal andere gebouwen met beschutte portieken. Ook komen ze bij een viaduct. Ze lopen over het talud omhoog. Via een opening zien ze een overdekte ruimte die gevuld is met een dikke laag zand: de luchtkoker van de snelweg. Dat is een droge slaapplek. Elke locatie zetten ze op de foto. Zo hebben ze later iets om over te praten. Dat helpt André om zijn boosheid over die duistere periode zonder verblijfplaats om te buigen in een herinnering waar hij iets mee dóét. Juwe gaat nog een stap verder. Ze laat visitekaartjes maken en samen met André nodigt ze andere mensen uit om zich te laten rondleiden langs de slaapplaatsen uit André’s zwarte periode. ’Tour de Blok‘ noemen ze de rondleiding, naar André’s achternaam.

Oorlog

Er komen verhalen uit zijn verleden naar boven, want mensen zijn nieuwsgierig hoe hij op straat is beland. Tijdens de wandelingen vertelt hij over zijn missies als militair in Libanon en voormalig Joegoslavië. Hij zag daar dingen die niemand wil zien: een collega die wordt opgeblazen, als hij nietsvermoedend zijn schoenen laat poetsen bij een jongen op straat. En zo zijn er talloze voorbeelden. Na zijn tijd als militair belandde André op straat, mede door cocaïne en heroïnegebruik. Nu woont hij al vier jaar in een woning van Discus. Hij doet alles wat in zijn macht ligt om zijn huisje te behouden, maar de herinneringen blijven. Tijdens oud en nieuw drinkt hij een extra biertje en probeert vroeg in slaap te vallen. De knallen van het vuurwerk brengen zijn oorlogsverleden weer levendig naar boven. Toch blijft hij zijn verhalen vertellen tijdens Tour de Blok. De volgende wandeling staat over een paar weken ingepland.