Praten over gevoelens

Iedere keer als Carolina en Manuel elkaar ontmoeten, vertelt Manuel hoe eenzaam hij zich voelt. Manuel wil graag praten over zijn gevoelens, maar vindt het tegelijkertijd lastig daar woorden aan te geven. Hij gebruikt hiervoor veelal psychologische taal. Een taal die hij heeft opgedaan in therapietrajecten en door verschillende klinische diagnoses. Het lukt Manuel niet te omschrijven welke emotionele behoeften hij heeft.

De ‘c’ staat voor…

Samen met Carolina gaat Manuel aan de slag met het verwoorden van zijn emoties. Dat doen ze aan de hand van het alfabet en het spel Pim Pam Pet. Carolina draait aan het wiel van het spel, zodat er een letter verschijnt. ‘De ‘c’ staat voor…?’, vraagt Carolina. ‘Chagrijnig’, antwoordt Manuel. Vervolgens praten ze over wat chagrijnig zijn voor Manuel betekent. Iedere week behandelen de twee een paar letters, tot het hele alfabet is gevuld. Soms bedenken ze meerdere woorden bij één letter.

Verbinding

Carolina merkt dat het Manuel steeds vaker lukt om uit te leggen hoe hij zich voelt. Hij blijft weg van vage termen of generalisaties en hij geeft zijn behoeften aan. Hoewel het emotie-alfabet niet specifiek is gericht op het tegengaan van gevoelens van eenzaamheid, heeft Manuel hierdoor wel geleerd wat het verschil is tussen eenzaam voelen en alleen zijn. Bovendien kan hij door zijn verrijkte vocabulaire makkelijker communiceren. Manuel weet nu wat hij écht wil zeggen. Dat brengt een gevoel van verbinding tot stand.